No cóż, my raczej zamiast Dnia Wagarowicza powinniśmy dziś świętować Światowy Dzień Poezji. Tak, dzisiaj również jest takie ładne święto.
Zastanawiałam się jaki wiersz wybrać na dziś. Moje życie bez poezji nie byłoby moim życiem. Są wiersze, które zapadły we mnie na zawsze, które noszę w sobie jak kolekcję dobrych wspomnień. Jest wiele wierszy, które mogłabym tu przytoczyć jako moje ulubione. Ostatecznie jednak zdecydowałam się na Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. Ten wiersz to dla mnie taka poezja w czystej postaci. Bliski mi też ze względu na niezapomnianą interpretację Grzegorza Turnaua. Wybrałam go, choć jest bardziej letni, niż wiosenny, ale jest w nim tyle zachwytu nad światem, który wiosną jednak najbardziej nam się udziela.
Świętujmy więc Dzień Poezji i święto Wiosny, którą widać już na zaczątkach kwiatów na drzewach i oczywiście na trawnikach.
Piosenka (Znów wędrujemy)
Znów wędrujemy ciepłym krajem,
malachitową łąką morza.
(Ptaki powrotne umierają
wśród pomarańczy na rozdrożach.)
Na fioletowoszarych łąkach
niebo rozpina płynność arkad.
.Pejzaż w powieki miękko wsiąka,
zakrzepła sól na nagich wargach.
A wieczorami w prądach zatok
noc liże morze słodką grzywą.
Jak miękkie gruszki brzmieje lato
wiatrem sparzone jak pokrzywą.
Przed fontannami perłowymi
noc winogrona gwiazd rozdaje.
Znów wędrujemy ciepłą ziemią,
znów wędrujemy ciepłym krajem.
Krzysztof Kamil Baczyński (1938 r.)
Wersja Turnaua tutaj
